خاطره ادبی / مرتضی حسینی اسفاد

مرتضی حسینی اسفاد:

خاطره ای ادبی

شعر از دیرباز در اسفاد جایگاه ویژه ای داشته است. به عنوان مثال به دو‌ نامه با اختصار اشاره می نمایم.

حجه الاسلام حاج محمد رضا رجایی در سال های اول طلبگی مدت سه سال در حوزه علمیه شهر قاین درس خواندند. سپس برای ادامه تحصیل به مشهد مقدس می روند اما متاسفانه چند روز ؛ اتاق در حوزه خالی نبوده و با زحمت در سطح شهر شب و روز را سپری می نمایند. نامه ای از سر دلتنگی برای پدر بزرگوارشان به اسفاد می نویسند و ماجرا ی سفر را به زبان شعر شرح می دهند:

بعد از سه سال دوره تحصیل دین

در قاینی که بود گل زعفران لقب

کردم مهاجرت زقهستان به شهر طوس

شور و نشاط در دل ما بود و هم طرب

وارد شدم به طوس به پا بوسی رضا

بوسه زدم به مقدم او از سر ادب

نادم نیم ز آمدن خود از این سفر

نبود مرا اتاق و همانم دهد تعب

نامه از اسفاد با شعری مفصل از حاج سید علی متخلص به محیط اسفادی پاسخ داده می شود که یک بیت آن چنین است.

آیا اتاق نیست برای یکی نفر؟

ثم العجب میان جمادی و الرجب!

که این بیت اشاره به روایت معروفی است

تدوین و بازنگری: مرتضی حسینی اسفاد

+ نوشته شده در یکشنبه دهم دی ۱۴۰۲ ساعت 23:42 توسط حسين اسداللهي  |