زلزله /شاعر غلامحیدر کریمی

زلزله

به روز بیستم اردیبهشت ماه

خبر دادند ومن هم گشتم آگاه

شده سرتیتر ،روزنامه واخبار

که شد در زلزله زیرکوه آوار

منم چون مردم دیگر هراسان

روان گشتم به شرق سمت خراسان

همان جایی که خاکش از طلابود

ولی زلزله خیز و پر بلا بود

خلاصه عصر بیستم من رسیدم

تمام خطه را آوار دیدم

زِ، هرجا میگذشتم تلی از خاک

سراسیمه ،همه مغموم و غمناک

یکی بر رفتگانش ،گریه می کرد

بسی مجروح بودی ،از زن ومرد

قنات روستاها ،گشته بسته

همه مشغول ، بسی گردیده خسته

خرابی ها همه بسیار دیدم

همه گودالها هموار دیدم

گمانم گشته بود آنجا قیامت

همه بحران ، اوضاع بر وخامت

نه برقی ونه آبی و نه نانی

همه محتاج مهر ومهربانی

چه مادر ها فدا شد بهر فرزند

شده ،الگو زبهر شهر بیرجند

زِ، روح خود حیاتی را دمیدند

وَ خوددربستر خاک آرمیدند

کنون جنات وتجری۰۰ جایشان است

بهشت اکنون،به زیر پایشان است

گروه دیگری از خود گذشتند

دوباره رونق اسفاد گشتند

همان امدادگرهای جهادی

که مارا رهنمون گشتند وهادی

قنات از ، سعی شان گردید آباد

حیات وزندگی آمد به اسفاد

درخت سرو شد زنده، دوباره

زاحشام و نباتات گشته چاره

تمام خانه ها از نو بنا شد

به مسجد باردیگر ربّنا شد

ز الطاف خداوند یگانه

زسعی مردم ده عاشقانه

خرابی ها همه آباد گردید

دل مردم دوباره شاد گردید

زمانی طی شد اَر با رنج و نقمت

شد از لطف خدا جبران نعمت

آوای اسفاد...